Böyle Yaşamanın Tadı Kalmadı

Mutluluk bizden çok ırak be dünya
Biz mutluluğu gurbet ellerde unuttuk
Kelepçe vurdular kolumuza
Düşlediğimiz nice umutlarımıza
Hani sevenler
Yanındayım diyenler
Senin için ölürüm diyen yar
Birer birer yıkıp gittiler
Kalmadı artık kimseye diyecek sözüm
Bu son şiirim bu yolun sonu ölüm
Böyle yaşamanın tadı kalmadı

Kim ne der umurumda mı san ki
İyi oldum da ne oldu san ki
Kıymet bilen birimi çıktı karşıma
Ne gördüm kötülükten başka
Çile siz bir günüm mü oldu sayende
Görmediğim daha ne kaldı söylesene
Bir kere sevdim bin kere öldürdün hayırsız
Böyle yaşamanın anlamı kalmadı

Biri bana kaybolan yıllarımı geri getire bilir mi
Geri getire bilir mi yüreğimde kalanları
Biri bana unuttura bilir mi çektiğim acıları
Unutmak isteyip de unutamadıklarımı
Oysa ne hayallerle süslemiştim ben bu günleri
Bilemezdim hayatın bu kadar yalan
İnsanların bu kadar sahte olduğunu
Bilemezdim soysuz bir gün beni terk edeceğini
Giderken bir kurşunda sık yüreğime
Bitsin artık çektiğim bu çile
Böyle yaşamanın anlamı kalmadı
Böyle yaşamanın tadı kalmadı