Havada kan kokusu, ölüm pusuda bekler
Belli ki birileri ölecekler
Analar ağlayacak, nişanlılar ağlayacak
Nutuklar atılacak tabutların başında
Sloganlar bastıracak feryatları
“Şehitler ölmez vatan bölünmez” diyecekler
Fakat hava daha da ağırlaşacak
Kan kokusu yayılacak âleme
Ölüm yine en alçak dansını yapacak
En alçak sözünü söyleyecek zaman
Haydutlar çıkacak ininden
Yeni yeni haydutlar devşirilecek
Yeni yeni tuzaklar kurulacak
Ne tuzaklar bitecek ne de tuzağa düşenler
Oyunlar oynanacak ölüler üstüne
Bulutlar kan ağlayacak
Kızıl bir sel akacak sokaklardan
Ölümün resmi düşecek yere
Dünya daha bir kanlı görünecek
Başlar dönecek, öfkeler kabaracak
İntikam ateşiyle tutuşacak sineler
Sınırları aşacak öfke
Sınırlardan girecek ölüm
Dağlar ölüm diyecek, taşlar ölüm diyecek
Ne yana baksan o yana dönecek ölümün yüzü
Herkes susacak korkudan, herkes pusacak
Yalnız ölümün sesi duyulacak havada
Kutsandıkça kutsanacak ölüm
Yaşamak ve yaşatmak unutulacak
Akıl Kaf Dağ’ında gezecek
Öfke saracak bütün ruhları
Diller susacak, gönüller susacak
Yakıcı bir kuraklık başlayacak sinelerde
Gözler ağlamayacak bir daha
Bir cinnet hali kaplayacak toplumu
Ölüm kana doyana dek sürecek bu cinnet
Meçhul bir yerde meçhul kişiler
Kahkahalarla gülecekler
Matem yağacak vatanın üstüne
Taziye için gelecekler
Sonra demeçler verilecek
İkiyüzlü sahtekâr demeçler
Böyle sürecek bu hikâye
Böyle bitecek
Kimi ağlayacak bu dünyada
Kimi gülecek
Kiminin ocağı sönecek
Kiminin ocağı tütecek
15-09-2008
Zeynal YamanKayıt Tarihi : 11.1.2009 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!