Böyle oluyor Şiiri - Mehmet Cafer

hep böyle oluyor biliyormusun?
zamanlı,zamansız gelişlerinle,
bir dağ yamacında beni,
yellere teslim ediyorsun.

hep böyle oluyor biliyormusun?
farklı,farklı sancıyor vücudum,
bir bardak,bir kaşık,bir aşık,
gecelere mahkum deiyorsun.

hep böyle oluyor biliyormusun?
senli sensizliğimi,bilmem kaçla çarpıyorum,
bir kalem,bir kağıt,bir zabit,
kelimelere esir ediyorsun.

hep böyle oluyor,hep böyle ölüyorum.
sen aynı tahtında,
sen aynı bahtınla.
ben aynen kahrımla,
ben aynen ağrımla.
sensizliği sende çözmek,
ve dahi sensizliğini,seninle yitirmek,
ve dahi gülüm!
seni içime gömmek istiyorum.
hep böyle oluyor,
hep böyle ölüyor,
ne seninle,
nede sensizliğimle başedemiyorum...