Biz eski masalların çocukları, şimdiki acıların, merhaba hayat derken bile, sıkılgan sakızlar yapışır sözcüklerin arasından düşlerimize...
Dokunmakla düşünmek arasındaki farkla düşlerimi gezdirirken, sadece şu cümleye takıldım.
Dokunsam sana geçmişe ve geleceğe ait tüm yaşam karelerim parmaklarımın uçlarından fırlar, beyin diplerimden yaşam olurdu...
Her karenin içine sığan yaşam, belki bir ömür çivilenirdi beynime. Ve uzardı bir ömrün yaşam karelerine...
Aslında her şey tek bir bakışın ardına gizlenirdi... Her yaşam karesinin başı ve sonu ardı tek bir bakışın içinde dalgalanırdı...
Tamamını Oku
biz eski masalların çocukları,inandık güvendik masalın sonu hep mutlu biterdi ya öyle sandık,kandırıldık......masal bittiğinde yalnızlığımızla vuruldu düşlerimiz
kalemin daim olsun mustafa abim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta