uyuyorum artık biliyomusun düşlerimde de yoksun
hani çok sevdiğim çiçek varya oda solsun
kokunu çekip hapsetmiştim
derin bi nefes alıp azad ettim içimden rüzgarların olsun
üzerime biçtiğin kırk yamalı kaftan bana dar
kalıplarına başkası uysun
yıllardır ilmek ilmek ördüğüm o zülüfte kopsun
izin verdim kalbime dolmaz dediğim yerinde dolsun
ellerin har ben tutamam
zifiri karanlıkta esirgediğin ışığında sende dursun
yarım kalsın bitmek tükenmek bilmeyen soruların
el dediklerimiz sorsun
şu üstümde ki enkaz kalksın artık
içimde ki ateşte soğusun
yaralarım bi kabuk tutsun
unuturmuyum hiç aşkolsun
bi kaç iz kaldı ders olsun canın sağolsun
varsa bi borcum bırak mahşere kalsın
omuzunda ki yük kırıklarımsa eğer ben affettim seni
kuşlar kadar özgürsün gökyüzü senin
yolun açık olsun...
Kayıt Tarihi : 5.12.2019 16:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadircan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/05/boyle-olsun-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)