BÖYLE ÖLMEMELİYİM Şiiri - Turabi Gültekin

Geceydi, fenaydım
Pazarlanmışım duyğularda
Biliyorum yarınsızım
Biliyorum gerceklerde sonsuzum
Kendin kadar aklımdasın ölüm
Ama kaçağa yakışmaz ecele ölmek
Beni kahpe pusular öldürmeli
Yada aşkın kokuşmuş degerlere satılmış ruhu
Birazdan sesizlik bende doğacak
Belki beni susturan acıyı umursamayacam ama
Ya gözlerim...onları kapatabilecekmiyim
Böyle ölmemeliyim...........

Ah bu amansız sevda
Ah bu totem yalnızlığı
Bilmem ki kaç mevsimsiz kar düştü toprağıma
Bilmem ki bu habersiz kaçıncı uykum
Ateşlerin azabında kaçıncı yanışım
Bulutları kanarken
Yağmurları yanarken gecenin
Bu karanlığa kaçıncı kibrit çakışım
Böyle ölmemeliyim..........

Ey yar yüregimden ğayrısına sır vermedim
Öfkemi bir tabanca gibi denedigimde
Sevdaya kurşun işlemediğini gördüm
Bu yiğit sevdayı bir solukta bitirdik
Aşkı beceremiyorum işte
Peki bu sol yanımdaki ateşe ne demeli
Ey yar anladım ki ne senin gidecegin
Nede benim seni terk edeceğim var
Böyle ölmemeliyim ey yar
BÖYLE ÖLMEMELİYİM..............