Böyle Nereye...? Şiiri - Ulvi Ziya

İnsanlar; önce, insanların kanını bozdular...
Sonra; hava, su, toprağın mîzânını bozdular...
İlim denilen meleği kalleşçe esir alıp;
Medenî olduk diyerek,sapıttılar,azdılar...

Her feyzi parada görecek kadar kurnazdılar...
Maddeten yükselip,mânen alçalan,yobazdılar...
Şahsî menfaatı böylece ön plâna alıp;
Ne yapsalar,mutlu,huzurlu yaşıyamazdılar...

Sâlim yol târif edene aslâ aldırmazdılar...
Geçecekleri her yere derin kuyu kazdılar...
Kanlı parmaklarıyla meçhulleri kurcalayıp;
Sonunda,kendi îdam fermanlarını yazdılar...