Böyle mi vurulurdu Şiiri - Gencay Coşkun

Kıran bir rüzgardı kırmızı
Bu kırılganlık ikliminde
Kırıp geçmişti bile
Böyle mi kırılırdı
Böyle mi sıkılırdı
Küçücük bir yürek
Acısı kainattı
O hep
Hep susardı

Mevsim değişmişti birden
Kırmızıların hepsi
Gönülleri soldurmuştu
Zamansızlıkta
Böyle mi burulurdu
Böyle mi vurulurdu
Kırmızılıklar içinde
Hiç beyaz değmeyen
Küçücük bir yürek vardı
Oda bugün ebediyen susmuştu
Hiçbir işaret dili artık onu
Anlatmaya çalışamazdı

Böyle mi vurulurdu
Sözler en büyük silahtı
Gözler susardı
Soluk kırmızı kanardı yürek
İmkansızlığa sancılı bekleyişi
Ömrünce sürerdi
En güzel kokularını üstüne
Ömrünce sürerdi

İki pamuk balyası
Bir siyah mürekkep ki
Can alırdı
İç alan
İç öldüren
Odunla vurur gibi cümleler
Geleceği sorgular gibi
Geçmişin irdelenmesi
Kararsızlık zamanlarında
Hava gri olurdu
Kırmızı solardı
Solabildiği son sınırda
Kainat susardı

Kırılganlıkta
Sular yavaş akardı
Böyle mi vurulurdu
Alışmışken uydurukta olsa bir hikayeye
Yeri öperdin
Bir çıkardın göğe
Bir vururdun yere
Böyle mi vurulurdu