Gülmeyi unuttum anne
Sen sancılar içinde kıvranırken,
Kahkahalar uzak benden
Sen anam anam diye ağlarken,
İçim buruk
Gözlerim yaşlı
Yüreğim yaslı
Hiç bir yere sığamıyorum anne.
Teselliler nafile
Gönlüme söz geçmiyor
Keşke keşke böyle olmasaydı...
Kaderimiz elimizde değil
Dualarım seninle anne.
Bırakıp gitmen yakın
Bunu sen de ben de biliyoruz
Ama söyleyemiyoruz dilimiz varıp,
Beraberliğimizin son demleri
Hep hep kederli
Bazen bunları yaşamadan ölseydim diyorum.
Hayat acımasız,insanlar vicdansız
Birbirimize tek acıyan biz olduk
Hep ağlaştık,kucaklaştık
Dertleşip,paylaştık
Derdimi kimile paylaşacağım anne.
Yokluğunu düşünemiyorum
Bırakıp gideceğini hele hiç...
Böyle mi olacaktı sonumuz
Artık acıların dindi anne.
Ben yalancı dünyada sensiz,
Sen gerçek dünyada bensiz.
Kayıt Tarihi : 19.12.2008 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri çok üzgün,çaresiz olduğum dönemde yazdım.Daha doğrusu şiir annemin hastalığı döneminde olgunlaştı.Artık hastalığının son dönemlerinde(bağırdak kanseriydi) ,ölmeden iki hafta falan önce öylesine karalama kağıdına döktüm.Ve annemi kaybettikten sonrada şiire hiç bakmak gelmedi içimden.Çünkü bu şiiri yazarken çok ağlamıştım.Annemin ölümünün üzerinden dört buçuk ay geçtikten sonra ancak antolojiye yazma gücünü buldum kendimde.Hayat acısıyla devam ediyor.SENİ ÇOOOK SEVİYORUM VE HEP SEVECEĞİM ANNE.
Sen gerçek dünyada bensiz.
Allahtan Gani gani rahmet dilerim Makamı cennet oılsun
Selam ve dua ile
TÜM YORUMLAR (1)