Böyle Kalleş Beklemelerle Bırakma Beni

Yalnızım. Sana koşuyorum.

Sevda yanığı her bir yerim. Mavi tütsü dumanı bir ormandan geçiyorum. Mor salkımlı acılar sarkıyor ağaçlardan.Çarpa çarpa, vura vura sevdana, buram buram acı oldum. Jilet kesiği anılarım, ruhumu parçalıyor.Dur, bi ara ver bu gitmelere. Böyle kalleş beklemelerle bırakma beni. Hadi gel,bak bu güneş iki kişilik işte. O yüzden nefes alamıyorum ben. Gün görmüyorum hiç.

Yalnızım sana koşuyorum.

Daha da koyulaşıyor orman.Kahpe yılanlar içimde kıvrılıyor. Yıkılıyorum.Çürümüş köprülerden geçiyorum. Ya düşersem, ya tutunamazsam sevdana. Kör kurşunlara geleyim ki, razıyım her gün aç, her gün susuz...Sen ol yeter ki, ben olmayayım, bu dağlar, bu denizler olmasın sen ol...

Yalnızım. Sana koşuyorum.

Sevdanın elleri gibi zehirli sarmaşıklar sarıyor beni.Sihirli sözcüklerden demir makaslar yapıyorum. Az sonra bir fırtına başlayacak işte.Kasırgalar, boranlar kopacak içimizde. Bitecek kavgam seninle, umuda yolculuk başlayacak. Hadi yeter artık üzme beni, bi ara ver bu gitmelere..BÖYLE KALLEŞ BEKLEMELERLE BIRAKMA BENİ.