Her yanı güz sardı, yani sonbahar,
Benimle birlikte otur toprağa.
Şimdi dağlar mahzun, ırmaklar ağlar,
Sevdalar can verir sararmış bağa.
Kuş gibi sığınsın dala gülüşün,
Gönlümde yer etsin omuz büküşün,
Güneşten alınmış binbir nakışın
Gümüş dantel gibi vursun ırmağa.
Işıklar oynaşır avuçlarında,
Güneş saçlarının tam uçlarında,
Irmağın yaldızlı sorguçlarında
Döndü körpe yüzün solgun yaprağa.
Köpüklü sulara daldır elini,
Tadalım lezzetlerin en güzelini,
Sen tüm baharların nazlı gelini,
Tükensin elemler, düşsün uzağa.
Gel ölene kadar böyle kalalım,
Sonbahar içinde düşe dalalım,
Zamanı ardından koşup tutalım,
Ömrümüz uzansın çağlardan çağa.
(BİR YORGUN FIRTINA isimli hece şiirlerinden > 37-38/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 19.7.2004 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/19/boyle-kalalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!