Böyle Kal Şiiri - İsmet Develioğlu

Karayiğit Köyü Köylülerine İthaf Olunur

Hulusi kalp ile Hakka taparlar
İmeceyle ekmekleri yaparlar
Rızklarına alın teri katarlar
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Var ise müşkilat hep bir çözülür
Dibeklerde mısır, buğday ezilir
Sevgiler nakışla kalbe yazılır
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
El ele verilip tarla ekilir
Türkü tutturarak ekin biçilir
Toz duman içinde patos çekilir
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Öğretmene saygıda edilmez kusur
İmamın kalplerde yeri hep hazır
Sayar birbirini yaşanır huzur
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Çeşme başlarında sohbet hoş gider
Bazlama yapılır, bacalar tüter
Tarlaya azıkla kızlar yol tutar
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Para geçmez hiç hatırın önüne
Helal varken dönmez haram yönüne
Bağlısın sen imanına, dinine
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Medeniyet yozlaştırmasın seni
Koyu sohbetlerle iç sen kahveni
Terketme şaşırıp imanı dini
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Değilsen de benim doğduğum yerim
Seni her an sever, her an överim
Böyle kal ki artsın senin değerin
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.
*
Şehri bırakıp ta döndü bak İsmet
Saflık, temizlikte aradı kısmet
Sürçü lisan eyledimse sen affet
Benim köylüm böyle kal sen ne olur.

10.01.2012
22.51