Bu gözler.. neler, neler gördü bu gözler...
Ne masallar, ne yalanlar işitti bu kulaklar
Ne gözyaşları ile yıkandı bu yanaklar
Hasret ateşleriyle kavrulurken dudaklar.
Bu kalp.. nelere göğüs gerdi yıllarca
Atmaya devam etti kırılan umutlarla,
Ardından el sallarken ebedi yolculara
Akan gözyaşları ile sulandı doya doya.
Öğrendiği tek şey geriye baktığında
Bütün güzelliklerine rağmen bu dünya-
Bu fani dünya kalmamış insan oğluna
İster kışın veda et, ister de baharında.
Montréal, 18.7.2021
Kayıt Tarihi : 31.7.2021 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!