Hiç mi değeri yok sevgimin,
Yoksa,çokmu gördün böylesini,
Canımı versemde uğruna,
Sana inandıramadım kendimi.
Çokmu canını verenler vardı,
Sıradanmı geliyor benimki,
Ama ben,böyle hiç sevmedim.
Senin dışında zaten olmadı.
Sevmeyi,senle öğrendim ben,
Canımı vereceğim bir sensin,
Tek varlığım, her şeyimsin.
Gündüzlerim de,gecelerim de,
Bedenimdeki hücrelerde,
Varlığımdaki sebep,
Yaşama tutunduran tek neden,
Sen,sen hâlâ sevgime,
Adeta tapışıma inanamadın.
Hiç mi,hiç mi değeri yok sevgimin.
Sen,sen çok gördün belkide,
Ama ben,böyle hiç sevmedim.
Kimse için canımı vermedim.
Senin dışında zaten olmadı.
İnanmasan da,
İnanmak istemesende bana,
Ben,böyle hiç sevmedim bebeğim.
23.11.2007 Cuma 00.35
İbrahim İnceKayıt Tarihi : 13.9.2009 00:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!