Böyle hayata şükretmem, vazgeçin.
Bana hayat ne verdi ki ben hayata şükredeyim.
Ben bu engelli ve rezil hayatın içinde yaşamaktan yoruldum,
Ve tiksiniyorum bu hayatta kalmaktan.
Bu hayat ve insanlar beni sevmiyor,
Ve ben de sevmiyorum onları.
Böyle hayata şükretmem bunu kabul edin
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta