Böyle Hale Geldim Şiiri - Mustafa Duyar

Bu yaşanan duny ada
Ben de mutluydum
Ve gönlümün sevdiği yarim vardı
O nu çok seviyordum
Sevda bahçesınden çic eklerim vardı
Soldurmamak için uğrastimsada
Ve sıçak icecek bir kap çorbam vardi

Öyle.
Hüzünlü an geldi ki
Yarimi benden
beni yarimden ayıran
  İnsan denilmeyec ek mahluklar
Hıc kimseden utanmayıp meydana çıkıp
kolkola girip gezmeye başladilar
Bızim huzurumuz bozuldular
Biz perişan yaşayıp
Boynumuz bükülü oldukca
Onlar kahkahayla güldüler

Ne evim kaldı
Ne de halden anlayan yarim
Gönül bag ımın fidanları çicek vermeden
Solmaya başladılar
Benim feryat seslerime
Ve boyn bükülü gezmeme
Gökteki yıldızlar şahit oldular
Yarasalar omzuma teker teker kondular
Sus ağlama
Ağlamana değmez dedikleri
Seslerinden belli oluyordu

Benim bu halime
Gözlerim akladıkça gözümden akan
Zaman zaman Cogalan olup
Derya ya dönüştü sanki
Halimi görenler şaşkın bakıyor.

Simdi hayal oldu
Ayrlik olmayip ölüm olsaydi
Ben hangi derdime yanam
Söyle anam