Böyle Gitmiştin Sen Şiiri - İsmail Eser

Sana bir aşkın azabından sesleniyorum,
geçmişte yitik cümlelerimle
yakama yapışmasını
istediğin neler varsa yapıştı;
sensizlik,
sessizlik,
terbiyesizlik,
adabımı bozuşum.

Kuru gürültü bir boşlukta seyahat halindeyken
yaşadıklarımız geldi aklıma,
içten bir gülüşe
nasıl içten bir küfür edileceğini
öğrenmiştim artık.
Gideceğini hissettirdiğin günleri hatırlıyor musun?
Ben çok sessiz, sen çok dalgındın,
tüm duyu organlarımı pasif hale getirmiştim.

Sen tüm bunlara inat
iliştirmiştin ben gidiyorumları
ruhumun biz yanına
evet saftın ama salak değildin,
giderken p*ç sancılar bırakmayı biliyordun…
Tüm günahları boynuma asıp gidiyorsun,
oysa söz vermek hiç bir şeye benzemezdi
bilincinde miydin?

Unut beni diye yüzsüzce dip not düşüyorsun,
sayfası boş olan hayatıma
o kadar büyük konuştun ki
seni seviyorum bile demiştin
Sen bunları da üzerime yıkıp gittin.

Bu yeminlerin kefaretini
nasıl ödeyeceksin be kadın...