Böyle Gidilir. Şiiri - Alican Sofu

öksüz bir elvedanın en acınası yerindeyim şimdi,
dönüşü yok artık bu sensiz gözyaşlarının,
oysa sen giderken bile,
durmuyordu haykırışlarım içimde,

sen bir insanın yüreğine bakmayı öğrenebilseydi şayet.
o zaman anlardın bendeki bu büyük sevdanın ne denli acılarına merhem olacağını,
şimdi kendi acına birde bendeki acıyı ekledin.

mutlumusun?

iki kişilik bir aşkın tekini malup etmek nedir bilirmisin?
sol yanımda yıkan dağlar,
ne kadar ağırlar bir bilsen,
seni taşımaktan korkmuyorum,
korkmayacağımda,

bir zaman sonra toprağa yanaşır bedenim,
bana giden bütün yollar kapanır
içimde öksüz ve yetim bir çocuk ağlar,
gözlerimde yağmuru tükenmiş bir kuraklık alır beni,
yangın yerine döner ayak bastığın yerler,
isyan akar gözlerimden,

öyle büyük adımlarla gittinki benden,
şimdi ne koşacak mecalim var
nede sözlerimle dur diyecek dermanım
yanılıyorsun sevgili,
öyle değil böyle sevilir,

şimdi her yerden duyulan bir sela sesi kaplar içimi,
her kes adımı söyler,
öyle bir terkediştiki bu senin bana yaşattıgın,
yanılıyorsun sevgili,
öyle degil böyle gidilir...