Böyle Dostlar Şiiri - Yaşar Kopuz

BÖYLE DOSTLAR

Ağaç dal vermiş koca dünyaya,
Ağaç bal vermiş balcı arıya,
Ağaç dostluk etmiş eşsiz yolcuya,
Sevilmez mi böyle dostlar arkadaş?

Yemek yerken insanların kaşığı,
Bebek iken hepimizin beşiği,
Nice ozanların dostu aşığı,
Sevilmez mi böyle dostlar arkadaş?

Köroğlunda Toroslarda Alplerde,
Yemişiyle çiçeğiyle her yerde,
Havasıyla deva olur her derde,
Sevilmez mi böyle dostlar arkadaş?

Filiz vermiş orman olmuş çoğalmış,
Çok eski zamanda kökünü salmış,
Türlü milletlerden şanını almış,
Sevilmez mi böyle dostlar arkadaş?

Atam derdi bana kesme ağacı,
Ağaç keser isen kendine acı,
Çölde ovalarda yeşert ağacı,
Tutulmaz mı böyle öğüt arkadaş?

Kağıt olmuş kalem olmuş sal olmuş,
Suya dalmış göğe çıkmış boy salmış,
Neslim ile nice yıllar yaşamış,
Sevilmez mi böyle dostlar arkadaş?

Tüketme arkadaş arttır ağacı,
Evladına bırak yeşillik tacı,
Ana baba kardeş arkadaş bacı,
Eşe dosta anlat sevdir ağacı.

Ağaç yok olunca yeri çöl olur,
Ne bir insan ne bir ot ne bir kuş kalır,
Yazmakla bitmez ki şiir son bulur,
Ama insan kalbi sevgiyle dolu.

Yaşar KOPUZ..26.03.1974.İstanbul