bir cadde birkaç insan ve binlerce telaş yorgun dolaşıp durmak sürüklenmek ayrılıklarla umutlarla gözümde parıltılar dolanır zaman gelir dağların doruklarındayım bazen de denizin delirmen maviliğinde kendimden söz ederken alevlenir içim tutuşur umutlar tutuşur ayrılıklar geceler bitmezcesine kaplar her yanımı gözümde kupkuru yaş mı ne gök yüzünde bir yıldız bir ben şaşkın ve esrik geceler uzun diyorum çekilmiyor kahır dalıp gitme be gönül sabaha vakit çok yakın çook yakın… Şubat 1981 Artvin
Ahmet ÖzdoğanKayıt Tarihi : 28.5.2012 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/28/boyle-devam-ederken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!