Böyle değildim ben Şiiri - Hafize Kılıç 2

Sen gittiğinde ben böylemiydim
Sen gidince ben böyle oldum
İlkin rüzgar değil de esen nefesin sanırdım
Bir esmeye başlayınca durmak bilmezdi
Sonra hayatımı upuzun sensizlik bastı
Deli gibiyim düsüncelerim kıtlaştı
Sen gidınce ben böyle oldum işte.

Geceler allak bullak uykular
Gereksiz yere rüyalara davet veriyor
Bu böyle sürüp gidiyor hep sen ve aynı düşler
Şimdi her durakta her akşam karanlığında
Seni bulup bulup sabaha kaydetmekteyım
Sen gidince böyle oldum işte.

Ne düşüncelerim net nede ben eskisi gibiyim
Görenler hayret diyor
Bilmem ki niye
Aciyan gözlerle bakıyorlar bana
Iyiki annem yok yoksa çok üzülür ağlardı
Ağlardı halime dayanamazdi yüreği allah muhafaza
Sen gidince ben böyle oldum işte.

Sensizlik var ya çok zor
Bilmezdim yanimdayken bunu
Ama yüreğim şimdi kor alevle yaniyor hasretine
Sana ait hatıraları koydum gönül sandığımin dibine
Ne elim variyor onlari çıkartmaya
Nede bir resmini alip bakmaya yüreğim dayaniyor
Orada duruyor öylece
Sen gidince ben böyle oldum şimdi.

Gecenin bir yarisi sandığın kapağını açıp sesleniyorum
Hatiralara ordalar mı diye
Ses yok belli ki ordalar
Isyanim kadere kime olsun ki..?
Ancak göz yaşımla serinletmek istiyorum yanan yüreğimi
Kor üstünde üşüyorum buz üstünde yanıyorum
Senin anlıyacağın artık ben bu dünyaya sığmıyorum
Sen gidince ben böyle oldum şimdi.

Aklıma gelince ne yapacağımı şaşırıyorum saldırgan oldum
Isyankar oldum kırıyor kırılıyorum
Öyle yıprandım ki sorma
Hiç bir şey artık zevk vermiyor bana
Dağıldık bittik bitirdik o güzelim hayati bir hiç uğruna
Sen gıdınce ben böyle oldum şimdi.

Şimdi biten bir şeylerin acısıyla sırat köprüsüne çıktık
Korkuyla bir başta sen bir başta ben bekliyoruz geçmeyi
Kim önce adım atacak bilmeden
Sırat köprüsünde ceza çekiyoruz sanki
Sende ki inat bendeki gurur bitmez bitme o halde
Hazır sırat köpürüsündeyken atlıyalım aşağı bakalım kaderde ne var
Ne dersin birlkte yok olmaya ….

GURBET MELEĞİ