Böyle Çekip Gitmek Var mıydı? II

Fabrikada, işçilerin yanındayken,
“Seni seviyorum lan! ”
Diye günde üç-beş defa telefon edişini,
Akşam yemeğimiz varken,
“Benim canım karım, evde sıkılmıştır,
Hadi gel, dışarıda yiyelim “ deyişini,
“Sen Edirne’de ciğer yememiştin deyip,
Bir saat yirmi dakikada Edirne’ye
Ciğer yemeğe gidişimizi,
Tatillerimizde, beni dünyalar kadar mutlu edişini,
Her akşam evimize koşa koşa gelişini,
Elele oturup tv izleyişimizi,
Beşiktaş kazanınca nasıl sevindiğini,
Beş dakika mutfakta oyalansam,
“Benim canım karım nerelerde,
seni çok özledim, hadi yanıma gel” deyişini,
Hafta sonları; İstanbul kazan, biz kepçe,
Dolaştığımız yerleri,
Beykoz’da, Sarıyer’de, Kavaklarda, kadeh kaldırışlarımızı,
Uludağ’a, Yalova’ya gittiğimiz hafta sonlarını,
Sevgiyle bakan, ama bir kez olsun gözlerinden,
Bir damla olsun yüreğinden,
Beni eksik etmeyen, eşim, arkadaşım, can yoldaşım,
Şimdi senin yokluğunda ben nerelere,
Hangi dağlara, denizlere haykırsam
Nereye koşsam, nereye koşsam..

Sensiz yaşamak çoook zormuş, be koca adam!