Böyle Bitmemeliydi Şiiri - Ayten Özgün

Sevdanı nakış nakış yüreğime işledim
Varlığının uğruna ben dünyamdan vazgeçtim
Bu kalbimi kalbine derinden mühürledim
Böyle son bulmamalı böyle bitmemeliydi

Ömrümü düşünmeden yollarına sererim
Sevgine muhtacım ben bükülür boynum benim
Gözlerimde ki yaşlar içime akar durur
Böyle son bulmamalı böyle bitmemeliydi

Bu aşk gönüllerde hiç emsal görülmedi ki
Sen gönlümün tenha köşesinde oldun hep
Ahtı vefamız vardı ne yeminler etmiştik
Böyle son bulmamalı böyle bitmemeliydi

Şafak sökmez bir daha güneş batarken ölür
Nabız sayısı düşer kesilir birden nefes
Tükenince umutlar bu aşk birden son bulur
Böyle son bulmamalı böyle bitmemeliydi