“Kendin ettin, kendin buldun!
Büyük bu aşkının, sonu hazinse
O yalan sevdana, neden his dedin!
Madem seviyordun beni delice
Böyle bir sonu, ben mi istedim!
Her şeye bir dudak, büken sen oldun
Kalbimi yerinden, söken sen oldun
Hayali umudu, döken sen oldun
Böyle bir sonu, ben mi istedim!
Gönlümden düşüp de kayman ne diye
Aşkımı bir oyun, sayman ne diye
Bu deli sevdamdan cayman ne diye
Böyle bir sonu, ben mi istedim!
Şimdi sen de yan o, fişmanlığınla
Gözyaşı dökme hiç, pişmanlığınla
Bıraktın kalbimi, düşmanlığınla
Böyle bir sonu ben mi istedim!
Sözlerin kurşunlar, tabancasın sen
Gönlüme kırk yıllık, yabancısın sen
Gördüğüm en büyük, yalancısın sen
Böyle bir sonu ben mi istedim!
Elleri güldürdün yazık başıma
Kim acır ki bundan, böyle yaşına
Kirpiğine kul idim, hem de kaşına
Böyle bir sonu ben mi istedim!
Bekleme boşuna, geri dönmemi
Kavurdun tenimi, bütün bölgemi
Yanımdan çekerken, nazlı gölgeni
Böyle bir sonu ben mi istedim!
Kıydın ya verdiğim, bu tatlı cana
Ne yaptı bu yürek, severken sana
Söyle be güzelim, söyle sen bana
Böyle bir sonu ben mi istedim!
SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA
Seçkin ErdoğanKayıt Tarihi : 15.10.2015 22:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!