Seni kaç kez gördüm uyurken..
Saçlarında gezindim, gözlerinde, teninde..
Ya sen,
Hiç gördün mü beni..
Sana adanan düşlerimi gördün mü..
Gördün mü
Yorgun nehirler gibi sığındığımı
koynuna..
Bana düşlerini anlatsana..!
Saçların yine öyle sarı mı..
Bahar, yine çağlıyor mu gamzelerinde..
Kuşlar uğruyor mu perdelerine evinin..
Ben, gelip geçiyor muyum yüreğinden..
Yokluğunda çarmıha gerilmiş kalbim,
Kanı çekilmiş ellerim,
Ve ipe sapa gelmez deliliklerim
düşüyor mu aklına..
Ve sen,
Ansızın irkiliyor musun
bu düşüşle..
Yüreğin seğiriyor mu..
Tutuşuyor mu yüreğin..
Her zaman gördüğün adamı anlat bana...!
Aşık olduğun, tutulduğun,
Esiri olduğun adamı anlat..
Çünkü o adam olabilmek için
ölebilirim bu kış ülkesinde..
Tiksinmeden gezebilsin diye tenimde gözlerin
Satabilirim günahlarımı
geçmişin paslı günlerine..
Yaklaşan geleceğe söz; sevebilirim seni..
sanki hiç sevmemişim gibi..
Hiç yaşamamışım gibi, yaşayabilirim varlığını..
Ve yokluğunu yaşayabilirim
Hiç yaşamamışım gibi, sanki...
Ve gün doğuyor
caddelerine şehrin..
Kalabalık bir gürültü vuruyor
kulakları...
Artık uyan...!
Belki çıkagelirim yanına..
Pencereye bak, kapıya koş...!
Belki bir daha görmeden seni
ölebilirim...
Terk edebilirim mor sokaklarını
kalbinin..
Ve sen o zaman
Benden habersiz uyuyabilirsin her gece..
Ve her sabah uyanabilirsin
bana bir kere bile dokunmadan....
Kayıt Tarihi : 20.8.2011 14:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!