Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
dünyanın uzunca bir tasviri.pek iç açıcı değil tasvirine bakınca da... bu yüzden sheakspeare, 'kara dünya' diyordu.
kara dünyada anne olmanın, baba olmanın ve hatta insan olmanın güçlüğü, her gün biraz daha belirginleşiyor...
yüreğinize sağlık.
İnsan, insanlar, insanlık! .. her geçen gün daha hoyrat!
Bu gidişe, bu dilsizliğe, bu sessizliğe, bu belirirsizliğe;
Bu yaralı, yorgun dünyaya imdat Allah’ım imdaaaattt!
Güzel bir sitem ve güzel bir yakarış tebrik ediyordum.
çok güzel yorumunuzla yaşam perdelerinde çekilen nefesi aktarıyorsunuz..mükemmel.bir yorum ..tebrikler..atıl kesmen
tebrikler fakat ben demiştim bunu tarih kimseyi acısız bırakmayacak
Kanlı katliamların yazılacağı, vahşetin, barbarlığın
Çocuklara zafer diye okutulacağı,
Bütün kitapları reddediyorum...
duyarlı yüreğinizi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta