Böyle Bir Dünyaya Anne Olmak!

En güzel duygudur anne olmak!
Acıdır bu duygudan yoksun kalmak!
…………………………………...;
Bitmeyen hırsların, şiddetin, kavgaların
Acımasızca, silahların rast gele sıkıldığı
Masum beyinlerin çıkarlar uğruna yıkandığı
Çığlıkların sesinde, kimyasallar gölgesinde
Ne acıdır anne olmak, yüreği acıyla yanmak!
Bu çaresizliği yaşamak, çocuklara anlatmak!
………….
Sevginin, barışın ve güzelliklerin kaybolduğu,
İnsan olmanın, insanca yaşamanın unutulduğu,
Dağların, taşların, balıkların, kuşların, çiçeklerin,
Renklerin karıncaların bile huzurunun kalmadığı,
Gözü dönmüş hain ellerce, hayallerin, değerlerin,
Umutların zalimlerce yağmalanıp, yıkılıp-yakıldığı,
Böyle bir dünyada anne olmak;

Acımasızlığın, kahpeliğin çığ gibi büyüdüğü
Tekmelenmiş yüzlerin, buz kesilmiş gözlerin
Biçilmiş ellerin-ayakların, körpecik bedenlerin
Çaresizliğin, genceciklerin her yerde görüldüğü
Vicdanların çürüdüğü…ruhsuzluğa gömüldüğü
Umutların ve geleceğin bir bataklığa dönüştüğü
Uyuşturucunun kol gezdiği, kanların döküldüğü
Böyle bir dünyada çocuk doğurmak;

Savunmasız insanların, bebeklerin hunharca öldürüldüğü,
Özgürlüklerin, uygarlıkların trajediye bayalığa dönüştüğü,
Göz yaşlarının sel olduğu, umursamazlığın, adaletsizliğin,
Bölücülüğün hüküm sürdüğü, onca haksızlığın, yalnızlığın,
Bataklığın dünyasında bu kötü zamanda yada baba olmak da,
Zor.. çocuklara iyi bir gelecek vermek iyi örnek olmak gerek.

İşlenen suçların, savaşların, ihtirasların takvimlere tarih diye,
Tarih adı altında anlatılacağı ve kanlı katliamların yazılacağı,
Vahşetin-dehşetin, barbarlığın çocuklara zafer diye okutulacağı,
Bütün kitapları reddediyorum..

Ben böyle bir dünyaya anne olmak ve böyle bir dünyaya
Çocuk doğurmak istemiyorum..

Nasıl?
Korkuyor muyum?
Elbet! ..
Korkutuyor muyum?
Gerçek! ..

İnsan, insanlar, insanlık! .. her geçen gün daha hoyrat!
Bu gidişe, bu dilsizliğe, bu sessizliğe, bu belirirsizliğe;
Bu yaralı, yorgun dünyaya imdat Allah’ım imdaaaattt!

21.12.2004