Böyle Biline Şiiri - Zeynel Beksaç

Çökerttik yolları
Hırsız gülüşler gölgesinde
Martı kanatlarında gizli kaldı
Mutluluk ekmek kırıntıları
Emanetti ya gölgesi
Hık demeden
Veryansın ettik ömrü
Göç gözyaşlarıyla yıkanan
Kaldırım taşları nöbetinde

Yılgıyı göze almış
Aydınlık tan ağartıların
Irgatıyız biz
Tozunda halay çekmiş
Çakıllı yollarda
Doludizgin atların nalıyız
Zorun öyküsünü
Dokunan çile bezini
İyi tanırız

Göçün hırçın yüzünü resmetmiş
Dil mutluluğumun firar ettirildiği
Coğrafya insanıyız biz
Kayada menekşe açmış
Destanı taşa kazılmış
Ayrılıkların çocuk uykularını
Böldüğü toprağın tanığıyız

Gene de sızlama yüreğim
Yolcu değil hancısın sen
Baba ocağında kor küllenmesin
Varsın sancı dinmesin
Aralanmasın yüzümüze büyük kapılar
Klasik aşk şiirleri yazmasak da olur
Yorgunluğumuz bel vermiş
Bir ahşap evin bacasında tünesin
Bu da bize kâfi

Düşlerimiz pastırma yazında
Alıştık yılgı yüklü gebe günlere
Alıştık belirsizlik danslarında adımlamaya
Uğurböceklerinin yolunu
Daha çok gözlemiş olsak da
Sabrın pürüncüğü
Daha nice dokunsa da
Yol bu yoldur
Bu böyle biline

Zeynel Beksaç