Böyle Başlar Ayrılıklar

Saatin; sesine uyut beni
Zincirle, uzun heceler boyu.
Sar, ateşe dolaylı
Yüreğin tahkimlerine sokulan
Bir arsızlık düştü, bu defa!
Yüzün düştü! Hoş bulmadım.

Sevilmeyi umarken;
Dolanmanı, dokunmanı boynuma!
Gölgen düştü zamansız
Bir, acı oturdu yanıma.
Lakin sen, hiç buralı değil
Bu evde sanki hiç olmadın.
Böyle düştü yaprak dalından
Böyle ayrıldı gövde ikiye.

Bir gün nedensizliğe düşecek zamanlar
Anlamsızlığa geçen her kılıf
Keskin bir öfkenin kılıcını bulacak!
Kesilecek baş; ya senin ki ya benim.
Böyle başlar bütün ayrılıklar,
Ucunda duyguların, ayrı kalarak.