Böyle başlamıştı
Ömrüm sevdanın kapısında.
Beni yüreğine çağırmanı beklemekle geçti
Yaşamadım diyemem,
Yaşadım
Sevgilerim oldu.
Çılgın başıboş şımarık
İhtiras dolu sonbahar akşamlarım oldu.
Yolculuklara çıktım
Beni bekleyenlere el salladım
Sevinçle içim karmakarışık
O ikiye bölünmüşlüğümün derin sızısı
ve de hiç dinmeyeceğini
Sahipsiz ruhlardan yapılmış camları,
O camları kırabilsem
Sana dokuna bilsem
Kendimi sana adaya bilsem
Kainatın bütün sevgisi
Kainatın bütün şefkati içime akacaktı
Elimi uzatsam sanki dokunacak
Ama neden bu kadar uzaktasın,
Hiç anlamıyorum.
Sonsuz bir ertelemeydi sevmelerim....
Kayıt Tarihi : 21.10.2016 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!