Böyle bahar Şiiri - Tanju Çubukçu

böyle bahar bahar,
gerçekten yoksun ya;
ben seni nasıl affederim?
bu dirilişte, omuzum omuzunda değil ya,
parmaklarım parmaklarına kenetlenmiş
bakışmasakta mesela,
gözlerimiz uzak bir buluta kitlenmiş...
gözlerden uzakta buluşmusuz,
kimsenin haberi olmamış,
seni orada sevmişim...
yanaklarına hiç dokunmadım,
bunu biliyorsun!
mesela çenenin hemen üstü,
dudağının biraz altı,
ne güzeldir kimbilir?
gözlerimi kapatsam,
parmağımın sırtı dolaşsa tam orada.
sen geldim demesen,
kokundan tanısam seni...
seni el almamış olsa,
benimde kalbim yaralı!
hayal kuruyorum işte...
böyle hayaller kurduran seni,
nasıl affederim şimdi...