Böyle akşamların birinde

böyle akşamların birinde
kuşlar
nereye giderler gözüpek susuşlarla
sabaha mı gurbete mi

oysa akşamlar sensiz
hep başlı şiir hep yarım kağıttır buralarda

böyle akşamların birinde
yine sessiz çığlıklar vardır
gölgede uyanan yüzünün
o dalgın iç çekişlerinin
kırılgan morluğu parmaklarının

senden bana böyle akşamlardan birinde
bulaşmıştır bu yabancılaşma
çekingenliğinin üzerine yığılır böyle akşamlar

kül rengi düşer güllerin üstüne
nikel bozuk paralardan ayrıksı değildir o güzelim deniz
susar dalgalar utanır sahil yolu

böyle akşamlardan birinde
tıpkı kuşlar gibi havalanır ve kaybolursun
hangi sabahta ya da hangi yarında ıslanırsın kırkikindilerle

böyle akşamlardan birinde yine
gömülür dişlerim alt dudaklarına...