Böyle Şiiri - Canan Kosmaz

BÖYLE

Gökyüzündeki Günes insanlarin icini isitigi gibi
Benimde Sevgiler icimi isitirdi herzaman
inanirdim sözlerine inanirdim herseferinde
Hayatima o denle gireceklerini nerden bilebilirdimki.
Hep ayni Masali anlatirdim kendime defalarca
Güvenmeyi bilmiyorsan sanada güvenmezler diye
Ama Neden hep ben yanilgiya ugruyordum Neden hep ben?
Belkide icimdeki Sevgiyi kimseye anlatamiyordum
Yaprak yaprak azar azar akiyordu hayatim
Avucalrimin arasindan,ama ben birsey yapamiyordum
Cogu kez denedim onlar gibi olmayi ama yapamadim
Ben Sevdiklerime cünkü öyle saniyordumki sonra anladim degilermis
Kiyamiyordum üzülmesinler diye bazen susuyordum...
Ama herseferinde karsilik olarak ben üzülüyordum.
Olsun yeterki onlar Mutlu olsunlarda ben Üzülmeye raziyim diyordum
Biliyordum kendimden baskasina zararim yoktu o zaman
Ama ben bitiyordum iste Zaman aleyhime isliyordu...
Yarabbim olanlari elbet görüyordu korkmuyordum
Cünkü kimseyi üzmemeye gayret gösteriyordum
kimseden karsilik göremesemde....
Cünkü anladimki artik ben böyle Mutlu oluyordum
Üzülsemde kahrolsamda herseferinde yenilgiye düsemde
ben böyle Mutluydum................!