Boyayım mı? Şiiri - Tamer Oğuzcan

Boyayım mı abi:
bana hiç sorulmadan,
on yaşında çalınan,
yaşayabilmek için
bir sandığa bağlanan ömrümü?

Boyayım mı abi:
üşüyen ellerimi,
ısıttığım fırının,
buharından koklayıp
doyurduğum karnımı?

Boyayım mı abi:
babamdan daraltılan,
bayramlara saklanan,
kareli pantolonu,
gizlice giyip, mağrur
sokağa çıktığım anı?

Boyayım mı abi:
annemin nasır tutmuş,
elleriyle saklayıp,
beni işe yollarken,
gözlerinden boşalan
çaresiz damlaları?

Boyayım mı abi:
ayakkabı isterken
küfreden adamları,
ben yaklaştığımda
kaçan tüm insanları?

Boyayım mı abi:
bizi bu hale koyup,
hep keyif çatanları;
kendine uygun düzen
kurup, yaşatanları?

Boyayım mı abi:
Tüm kötü insanları?
Boyayım mı abi:
Şu koskoca dünyayı?

Parlamazsa para yok!