göz ucundan
gök boyuyorum
inci renginde sert
ve mahmurca
yıkanan dokusu uysallığım
örtüsüzlüğüm
ne gariptir eş dost yok
sebep yok sevemediğim
çayı yakıştırmışım
dört kaşığım tuzdan sessizlik
ben karışmışım
ah eş dost yok
ne garip ben de yokum
etraf ana baba çoluk çocuk
Kayıt Tarihi : 10.5.2010 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!