Yaşadıkça soyuluyor çocukluğum bedenimden
Ağaçların üstünde bir boyama kitabıydım ben
Unutmak ne mümkün,
ellerimi boyalara düşüren o güzelliği
Uykusuzluktan anlamsızlığa geçerken büyüyen bir korku,
huzursuzluktan yalnızlığa geçerken yükselen bir korku
ele geçirir bedenimdeki yer altı kaynaklarını
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta