Boyacının Aşkı Şiiri - Hasan Öztürk 2

Beni merak eder/sen,
Mamak’ta varoşlarda,
İki odalı, kira evde,
Kapısında koz kilit.
Yolu kışın çamurlu,
Yazın da tozumakta.

Aşk’ ta öyle...

İş buldukça,
Pencere kapıları boyarım.
Benim/se... umutlarım,
Düşlerim siyahınla boyalı.

Başı mı bıraktığım dizlerin,
Ah ah o suçlu gözlerin,
Sahi kaç renkti,
Hasretin?

Eskiden saydığın,
Hani var ya ak saçlarım,
Şimdi hepsi beyaz boyalı,

Verdiğin karanfil hala,
Nemli yüreğimde ıslanır,
Zehir kokuludur akşamları.

Resimlerin süsler duvarları mı,
Ayrılık ölümdü, demiştin ya,
Ben sana ölürüm,
Defalarca.
Aşkın bir mayın gibi kalır,
Gözlerime yürek arasında.
Gözlerim sevdalı kefenler yapar,
Yüreğimi taşırım sana.

Bu gün çok yorgunum,
Erkenden yatacağım.
Ve hatta resmini öpmeden,
yarına işim çok,
Belki bir gün patron olacağım,
Seni yine ben alacağım,
Toprağını,
Aşkla boyayacağım...