Boyacı Nurettin Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Taa yıllar önce, şu kadarcıktı.
Bizim mahallenin boyacısı Nurettin,
Her sabah, tin tin tin!
Babasının arkasından giderdi atölyeye.
2/:
Evlerinde babaydı koca Hıdır.
Boya atölyesinde ise sinirli usta.
Ne kadar bildiği varsa,
Boya, boyacılık ve badana üstüne,
Öğretirdi çırağı Nurettin'e.
3/:
Günlerden bir gün geldi,
Emekli oldu boyacı Hıdır usta.
Artık usta Nurettin boyuyor evleri.
Üstüne yok bu hususta...