Boyacı çocuk Şiiri - İbrahim Özdemir 2

BOYACI ÇOCUK

Sokak başında gördüm seni,
Lütfen dedim ismini.
'Bugün kaç kişinin ayakkabısına çizdim,
Boyacı çocuk diye alın terimle resmimi'
Ellerinde sayısız çiçek renkleri
Kalpleri renklendiriyorsun,
Cebinde dürüstlüğün hakkaniyeti
Azgın yüreklere çok büyük ders veriyorsun,
Alnından boşalan terlerle,
Ahvalini kana kana suluyorsun.
Pul pul nasırlaşmış ellerinle,
Para denizinde yüzenlere,
Mutluluk aha böyle yaşanır diyorsun.
Renk cümbüşü olmuş ellerini,
Kısa yoldan geçinenlerin vitrinine koyuyorsun.
Bu mesleği kendine yakıştıramayanlara kızıp,
Azmi kırık kişilikte,
Yozlaşmış kalplere anıtını,
Çalışmaktan terlemiş alnını,
Şerefle, hürmetle öpüyorum.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR