Kahverengi gözleri, kahve tonunda uzun saçları sanki küçüklüğün,
Minnacık vücudu, elinde taşıdığı bir kutu boyanın yorgunluğu,
Bomboş koltukları umursamıyor, nedendir yüzünde derin bir hüzün.
Akasında tombul babası, boyalı elleri, ensesinde karamsarlığın soluğu
Her halinden belli boyacı babasının tulumundan damlıyor ucun ucun
Rengârenk yüzünde kalmış birkaç dişi, askılı pantolonu, sönük gülüşü
Minik kızın dalgalı saçları, rüzgârın cilvesi, inceden düşen yağmur taneleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta