Yağmur yağıyor.
Boyaya bulanmış ellerimi açıyorum;
Yağmurun ellerinden tutmak için.
Kayıp gidiyorlar toprağa
O renksiz, eşsiz zerafet parçaları,
Avuçlarımdaki siyah boyanın son izleri ile beraber.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta