ben bir boyacı çocuğum.
yaşıtlarım okula gidiyor,
ellerinde çantalarla.
onların kitapları var çeşit..çeşit,
renk renk kalemleri var.
defterleri kaplı kaplı.
kimi kırmızı, kimi mavi.
ben renk tanımam,
boyaların renginden başka.
sandığım düşmez elimden.
hıncım fırçalara yansır.
boyalarım ayakkabıları parlatır...
ayakkabıları parlatır.
oysa ellerim hep karadır.
ve her akşam eve dönüşümde
ellerimin karası
yüreğime bulaşır.
DURSUN YÜKSEK
24.09.1982
Kayıt Tarihi : 20.6.2011 08:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!