Bugün bir boyacıya özendim;
Boyacısı oldum gönlümün.
Bugün elime bir fırça alıp,
Gönül duvarımdan sildim seni.
Keşke yalnız ordan silseydim,
Belki avunurdun bende kalan kalıntılarından.
Ama yetinmedim aklıma gelen her bir yerden,
Her bir şeyden sildim seni!
Önce yazdıklarımdan sildim.
Artık hiçbir şiirde cismin ya da resmin geçmeyecek,
Mutluluk denen tabloyu tamamlayan manzara olmayacaksın.
Adın Leyla’dan büyük yazılmayacak hiçbir yapıta.
Hatta ki anılmayacak!
Sonra yaşadıklarımdan sildim.
Mavi bir deniz, dupduru bir göl hatıranı yaşatmayacak.
Denizleri kıyamete, duru gölleri felakete terk ettim.
Sonra içimin seninle yeşeren ormanlarını yaktım.
Sen gibi hiçbir çiçek uçuşup,
Polen polen tohum bırakamayacak toprağıma.
Sonra yolları içtim,
Üzerinden yürüyüp sana ulaşmayayım diye
Kollarımı sıktım,
Beline dolandılar diye
Omzumu çıkardım omzumdan,
Başına yastık oldular diye.
Ellerimi kırdım,
Ellerini tuttular diye
Gözlerime yemin ettirdim,
Gözlerine bir daha bakmasınlar diye
Kulaklarımı sağır ettim,
Sesine kulak kesilmesinler diye
Ve ben bugün bir boyacıya özendim;
Dünyayı, dünyamı değiştirdim.
Kâh bir fırça darbesi, kâh bir fırça sapıyla.
Ve şimdi dünyamı yeni bir renge boyuyorum.
Senden iz, senden eser,
Senden hiçbir renk taşımayan bir başka renge.
Kırlar lila, denizler pembe, göller fıstık yeşili;
Bu dünya benim, bu dünya yeni eserim olacak.
Dağları yeniden resmedeceğim,
Sesimi alıp kuytulara saklamayacak.
İstersem bağıracağım, sesim yine bana dönecek.
İstersem eteklerinde oturup katıla katıla ağlayacağım.
Fıstık yeşili sulardan avuç avuç yüzüme çarpacağım.
Çarpıp kendime döneceğim.
Hatta canım isterse kendimden çok ötelere gideceğim.
Kaybedip kendimi bir başka ben olacağım.
Güleceğim, güleceğim, gülmekten öleceğim;
Ölüp tekrar dirileceğim.
Ki sen ölümlerden ölüm beğenmeye alıştırmıştın.
Belki de beni başkaları ile karıştırmıştın.
Bak ne güzel karıştırdığın için senden ayrıştım.
Kendimle yeniden barıştım.
Yani ben kendimle barışıp,
Özgürlüğüme kavuşup,
Senden savuşup gittim.
Ve ben bugün bir boyacıya özendim;
Adının üzerine kocaman bir çarpı çektim.
Bende değilsin artık…
Üç nokta yan yana,
İster yan ister ağla,
Kapattım bu hesabı giremem diri diri mezara…
Kayıt Tarihi : 30.10.2011 10:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!