Hey, boyacı!
neden renkten renge girersin?
öyle bir karıştır ki kimyayı,
yürek bilsin sevdayı,
Ya da bırak öyle;
alacalı kalsın.
Ne kadar iyi idi,
değil mi o zamanlar?
sürerken beyaz boyayı,
Pak olmalı çünkü yürekler
Ağını sever gönül herşeyin.
Günün gününe uymaz ki boyacı;
sevince salarsın sarı saçlarını,
Kızarsan bu kez, bana derinden
çarparsın hemen yüzüme,
al kırmızıyı o fırçadan,
ve karalar çalarsın
benim çimen düşüme.
İşte, ya boyacı,
bazan 'denizi boyarım' derdin bana,
maviyi basardın inadına suya,
oysa denizin rengi yok,
güya bilirsin sen de,
gökten yağar yere,
her ne varsa o bulutlarda.
Boyacı ne anlar, diyecekler
yüreğinde ne çizer, ne düşler?
yeşile boğsa sevdasını,
çam devirdi, sanacaklar,
goncalarını serse dikenden,
gülünü kuruttu, bilecekler.
Haydi boyacı!
Sıva da cilâyı, bol keseden
ayna gibi parlasın herşey,
belki cümbüş olur o zaman dünyan,
Düşlerinse hep karabasana döner,
Tuzaklar da seni bulur zaten.
Bırak ya boyacı!
Sen ne anlarsın boyamaktan,
Yüreğine yakışmadı ki şu renkler,
Usta işi olmalı bu, bir sanat!
Senin içini nasıl bilsin?
Sevmekten bihaber o acemiler,
Gitsin onların topu da,
başka bir iş tutsun.
Yani, sen ne yaparsan yap,
Nasıl boyarsan boya dünyayı,
Hepsi de hava civa!
Tutmasan elini dilini,
Yüzüne gözüne bulaştırırsın sevdayı,
Kimbilir, neyi boyarsın.
22.11.2008
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 22.11.2008 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boyacı anlar mı ki, bu işten? çaldıkça boyasını, Sevgi damlar mı fırçadan? Sen, sen ol ki dostum; Boyacıya fazla güvenme, Belki o da anlamaz; Nasıl boyanır bir sevda, İnadına ta yürekten.. Saygılarımla.
sizlere tolu teşekkür etmek istemiştim..
uğradınız, varolun..
selamla kalın..
orhan tiryakioğlu
Nasıl boyarsan boya dünyayı,
Hepsi de hava civa!
Tutmasan elini dilini,
Yüzüne gözüne bulaştırırsın sevdayı,
Kimbilir, neyi boyarsın.
Çogumuz elimize yüzümüze bulaştırırız sevdayı o zaman hayatı ana renklerden ibaret görüp ara renkleri kaçırırız.oysa ki gökyüzünde yağmur sonrası gökkuşagı vardır bazılarımız görür bazılarımız görmez keşke deriz keşke!!
uzun bir adam
sıska, cılız, zayıf, yakışıksız
fırçanın ucunda tavan yapan boyaların ressamıyım
zannediyorlar ki boyuyorum
ne boyaması
dünya’nın içinde pusula sapından tutunup
iki küskün kardeşi
düş ile gerçeği barıştırıyorum
kendimi buluyorum
kusura bakma halil abi
hep bu yüzden ben seni yalnız bırakıyorum
Boya../mak.! ...Maksadına bakılırsa gerçek,çok kapsamlı kapsamlı olgu boya -boyacı-ve boyamak eylemi..göz boyamada dahil buna..veya pasın ,küfün üstünü gizleme...Sevdalarda da vardır bu renk..
Şiiri okuduğumda binbir renk tayfında kaldım.İnsan ve yaşam rüzgarları dağıtmıştı düşlerime ŞİİRİN dizelerinden..
Yürekten kutların Orhan bey...İçten -samimi çelişkilerdi abartısız ŞİİRİN dizelerinde..
Her gözün ve yüreğin göremediği renkteydi betimlemeniz..Sevgiler,selamlar.
TÜM YORUMLAR (7)