Boy aynasında son düzlük…
İçim titriyor, sızlıyor yürek bir çare,
Günün ilk ışığını vurgun yemiş gözlerim,
Gecenin finalindeki o anı anımsamakta…
Beyin fırtınası yaptığım,
Yukarıdan aşağıya geçmişi çözdüğüm,
Sağdan sola bugünü ve yarı yâd ettiğim,
Yeniden doğmak için; uyuduğum uyku…
İçim titriyor, söz dinlemiyor,
Sanki yeni doğmuş çocuk misali,
Eline geçirdiğini götürüyor ağzına,
Gözlerinin gördüğünü tatmak istercesine,
Gölgesini de almış ardına emekliyor yeni günde…
Beden titriyor, ruh eşlik ediyor kararlarıma,
Saniyeler, dakikalar ve hatta saatler bırakıyor yerini,
Şahitlik ettiği tüm yaşanmışlıklara,
Yürekse; yeni yaşanacak günü planlamakta…
Beden titriyor, ruh teslim oluyor özüne,
Günler birbirini takip edip; olgunlaşıyor,
Geçmiş tüm acılar; gözlerimden dökülen incilerde arınmış,
Yeni ve yeniden hür duygularla dalıyor engin okyanusa…
Bedenim ve yüreğim dikiliyor,
Ardımdan gelen gölgem ve ruh; benimle bir bütün olmuş,
Boy aynasında geçilecek dönemeç kalmamış,
Koluma girip;
Hafifçe de yaşlanacak hayat dostu arar olmuş,
SON DÜZLÜKTE…
Mehmet Aydemir 7.3.2014 saat 10:04 sevgili arkadaşım Burcu Korkmaz’a ita fen…
Mehmet AydemirKayıt Tarihi : 7.3.2014 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili arkadaşım Burcu Korkmaz’la yapmış olduğum bir kısa gün sohbetini ita fen… bazen düşlediklerimiz geleceğimiz olabilir mi?
Mesut Özbek
TÜM YORUMLAR (4)