Botokstan Anlayamıyorum Yüzsüzlüğünü

Zaman geçtikçe kirleri çıkar insanın
Ne bileyim yaşlanırsın,duraklaşırsın
Kötülük aklına gelmez ölüm varken
Bunlar hep yüzüne yansıyan şeyler
Kırışıklıkların artar,güleryüz gelir
Şimdilerde bakıyorum zenginlere
Botokstan anlayamıyorum yüzsüzlüğünü
Güleryüz değil yaşını bilemiyorum
Altmış olsa anlaşırızda
Yirmibeşlikler gibi sevişiyorlar benimle
Bir de süslü giyiniyorlar
Tamamıyla sapıtıyorum
Küfredesim geliyor kaç yaşındaki
bilmediğime...