Boşversene Şiiri - Mahmut Nazik

BOŞ VERSENE

Sen doğura dur tohumladığını yaşamın
Çoğaladur
Azığısın dar zamanların
Sen çuvallaya dur hasadını şiirin

şairsen
bilirsin toprağın altında çimlenmeyi bekleyen yürek de var
uyanmayı bekleyen engerek de
kim bilir karanlıkta kaç el uzanır
sancısın taşırsın zemheride gün dönümünün
çiçeklenmeyi bekleyen kaç dal bekler baharı bilirsin
en yiğidinden uşağın
en güzelinden gökkuşağının
yeni çocuklara, tomurcuklara gebedir dizeleri şairin

muradın tinin huzmesinde uçurup
kanına girmekse sevdanın
kırarsın zincirini palamarını aşkın
yelkenleri fora yeni limanlara şiirin
geceleri incilerini topla yıldızların
gündüzleri şarkılarını deniz kızlarının

bu senin kavgan
bir kurşununu sektirme lüferin
can ver çarmıhta korkakların elinde
bu senin sevdan
anlaşılmayı bekleme boşuna
baştan çıkar üç boyutlu dünyayı
bu senin Leylan

su su değil senin dilinde
sevgiden aşktan ötedir kadının
serpecek gülüşlerin var yeryüzüne
yaşam türkü çağırır dizelerinde
bu senin dünyan
gözlerinde düşleri güler ırgatın
umut gedik açar en umarsız günlerinde günahkârın

boş versene
bir kere inanmışsan aşka
sökün eder ışığın piri
senin terazin başka
senin neyine
mim koysun düz boyutlu biri
sen sende ölüsün sen şiirde diri

Mahmut Nazik 12 07 2012 Anamur