" Kime koşarsın canın yandığında? En sevdiğine mi yoksa seni en çok sevene mi? " Ben sana koşarım. Ne kadar canımı sen yakmış da olsan yine sana koşarım, yine gelir çareyi sen de ararım. İnsanlar canı yandığında kendisini en çok sevene gitmek ister hep. Onlar da mutluluğu ararlar. Kendilerini sevdikleri için onların hep yanında olacağını, asla bırakmayacaklarını düşünürler. Oysa ihtiyacımız olan şey birinin yanımızda olması değil, sevdiğimizin yanında olmasıdır. Aklı karıştıran şey de o ya sen Yanımda değilsin ve benim canım yanıyor. Belki de böyle bir şey aşk. Sevip de kavuşamamak, hayalini kurup gerçekleştirememek. Ya da sesini duymak isteyip de telefonu bile eline alamamaktır aşk. Korkar çünkü insan. Bir kez daha reddedilmekten korkar.
Boş ver sene.. Korkunun ecele faydası yok. Sevmek ya akıl işi değil ya da bize göre değil.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta