Yıldızların arasından sesleniyorum sana. En yakın yerden zamana.Sade ve berrak bir arınmışlıkla.Düşlerine sesleniyorum.Ete kemiğe bürünmüş duygularla.. Elimde tüten bir boş vermişliğin öyküsü.Sonuysa yanıp kül olan bir nazlı gül sonunda.. Satırlarsa anlatılan nisbetince hatırlarda.. Vakit mi? Sadece baka kalır ardımızdan.Bizse yürürüz betonların arasından.. Evlerin ışıksız pencerelerinin nezaretinde. Ayak seslerimiz yankılanır boş sokaklarda.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta