Yıldızların arasından sesleniyorum sana. En yakın yerden zamana.Sade ve berrak bir arınmışlıkla.Düşlerine sesleniyorum.Ete kemiğe bürünmüş duygularla.. Elimde tüten bir boş vermişliğin öyküsü.Sonuysa yanıp kül olan bir nazlı gül sonunda.. Satırlarsa anlatılan nisbetince hatırlarda.. Vakit mi? Sadece baka kalır ardımızdan.Bizse yürürüz betonların arasından.. Evlerin ışıksız pencerelerinin nezaretinde. Ayak seslerimiz yankılanır boş sokaklarda.
Leyli İsraKayıt Tarihi : 10.12.2014 05:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!